Μέγεθος 10×10.5cm διακοσμήσεων ταφοπετρών περιστεριών ορείχαλκου παρ. BD028 υλικό κράμα χαλκού

Κύριες πληροφορίες:

Όνομα προϊόντων: Διακόσμηση ορείχαλκου (περιστέρι)

Πρότυπο: BD028

Εμπορικό σήμα: B&R

Εφαρμογή: Διακόσμηση για την ταφόπετρα, το νεκροταφείο ή άλλα.

Προέλευση: Κίνα

Κατασκευαστής: Διεθνής (Πεκίνο) εμπορική Co. Sumer, ΕΠΕ

Λεπτομέρεια προϊόντων:

Μέγεθος: 10*10.5cm

Υλικό: Ορείχαλκος (κράμα χαλκού)

Χρώμα το /finishing: ηλεκτροφορητικό χρώμα

MOQ: 500-1,000 PC

Συσκευασία: Χαρτοκιβώτιο

Κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα:

Επαγγελματικά συμμετέχων στο νεκρικό τομέα πάνω από 10 έτη

Προσαρμοσμένα προϊόντα αποδεκτά

Καλή ποιότητα και ανταγωνιστική τιμή

Περισσότερες πληροφορίες:

Ράγισμα εποχής

Ο ορείχαλκος είναι ευαίσθητος στο ράγισμα διάβρωσης πίεσης, ειδικά από την αμμωνία ή τις ουσίες που περιέχει ή που απελευθερώνει την αμμωνία. Το πρόβλημα είναι μερικές φορές γνωστό ως εποχή ραγίζοντας αφότου ανακαλύφθηκε αρχικά στις κασέτες ορείχαλκου που χρησιμοποιήθηκαν για τα πυρομαχικά τουφεκιών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '20 στο βρετανικό ινδικό στρατό. Το πρόβλημα προκλήθηκε από το υψηλό υπόλοιπο τονίζει από την κρύα διαμόρφωση των περιπτώσεων κατά τη διάρκεια της κατασκευής, μαζί με τη χημική επίθεση από τα ίχνη αμμωνίας στην ατμόσφαιρα. Οι κασέτες αποθηκεύτηκαν στους σταύλους και η συγκέντρωση αμμωνίας αυξήθηκε κατά τη διάρκεια των καυτών θερινών μηνών, αρχίζοντας κατά συνέπεια τις εύθραυστες ρωγμές. Το πρόβλημα επιλύθηκε με την ανόπτηση των περιπτώσεων, και την αποθήκευση των κασετών αλλού.

Ιστορία

Αν και οι μορφές ορείχαλκου ήταν σε λειτουργία από την προϊστορία, η αληθινή φύση της ως κράμα χαλκός-ψευδάργυρου δεν έγινε κατανοητή μέχρι τη μετα μεσαιωνική περίοδο επειδή ο ατμός ψευδάργυρου που αντέδρασε με το χαλκό για να κάνει τον ορείχαλκο δεν αναγνωρίστηκε ως μέταλλο. Η Βίβλος του James βασιλιάδων κάνει πολλές αναφορές «στον ορείχαλκο». Η αγγλική μορφή Shakespearean της λέξης “ορείχαλκος” μπορεί να σημάνει οποιοδήποτε κράμα χαλκού, ή το χαλκό, παρά τον ακριβή σύγχρονο καθορισμό του ορείχαλκου. [παραπομπή που απαιτείται] τα πιό πρόωρα brasses μπορεί να ήταν φυσικά κράματα που γίνονται με την τήξη των ψευδάργυρος-πλούσιων μεταλλευμάτων χαλκού. Μέχρι τη ρωμαϊκή περίοδο ο ορείχαλκος σκόπιμα παραγόταν από τα μεταλλικά μεταλλεύματα χαλκού και ψευδάργυρου χρησιμοποιώντας τη διαδικασία τσιμενταρίσματος, και οι παραλλαγές σε αυτήν την μέθοδο συνεχίστηκαν μέχρι το μέσος-19$ο αιώνα. Αντικαταστάθηκε τελικά από, την άμεση ανάμιξη του χαλκού και το μέταλλο ψευδάργυρου που εισήχθη στην Ευρώπη στο 16ο αιώνα.

ΚΡΑΜΑΤΑ ΟΡΕΙΧΑΛΚΟΥ

Πρόωρα κράματα ψευδάργυρου χαλκού

Στη δυτική Ασία και τον ανατολικό μεσογειακό πρόωρο ψευδάργυρο χαλκού τα κράματα είναι τώρα γνωστά στους μικρούς αριθμούς από διάφορες περιοχές της τρίτης χιλιετίας Π.Χ. σε theAegean, το Ιράκ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Καλμουκία, το Τουρκμενιστάν και τη Γεωργία και από τις περιοχές της 2$ας χιλιετίας Π.Χ. στη δυτικές Ινδία, το Ουζμπεκιστάν, το Ιράν, τη Συρία, το Ιράκ και την Παλαιστίνη. [42] εντούτοις, τα απομονωμένα παραδείγματα των κραμάτων χαλκός-ψευδάργυρου είναι γνωστά στην Κίνα από από τη 5η χιλιετία Π.Χ.

Οι συνθέσεις αυτών των πρόωρων αντικειμένων «ορείχαλκου» είναι ιδιαίτερα μεταβλητές και τα περισσότερα έχουν το περιεχόμενο ψευδάργυρου μεταξύ του βάρους 5% και 15% που είναι χαμηλότερο από στον ορείχαλκο που παράγεται από το τσιμεντάρισμα. Αυτοί μπορούν να είναι «φυσικά κράματα» που κατασκευάζονται με την τήξη των πλούσιων μεταλλευμάτων χαλκού ψευδάργυρου στους οξειδοαναγωγικούς όρους. Πολλοί έχουν το παρόμοιο περιεχόμενο κασσίτερου στα σύγχρονα χειροποίητα αντικείμενα χαλκού και είναι δυνατό ότι μερικά κράματα χαλκός-ψευδάργυρου ήταν τυχαία και ίσως διάκριναν ούτε καν από το χαλκό. Εντούτοις ο μεγάλος αριθμός χαλκός-ψευδάργυρου αναμιγνύει τώρα γνωστός ότι προτείνει ότι τουλάχιστον μερικοί κατασκευάστηκαν σκόπιμα και πολλοί έχουν το περιεχόμενο ψευδάργυρου περισσότερο από του βάρους 12% που θα είχε οδηγήσει σε ένα διακριτικό χρυσό χρώμα.

Μέχρι το 8ος-7ο αιώνα Π.Χ. οι σφηνοειδείς ταμπλέτες Assyrian αναφέρουν την εκμετάλλευση του «χαλκού των βουνών» και αυτό μπορεί να αναφερθεί στο «φυσικό» ορείχαλκο. «Oreikhalkon» (χαλκός βουνών), η μετάφραση αρχαίου Έλληνα αυτού του όρου, προσαρμόστηκε αργότερα στο λατινικό aurichalcum σημαίνοντας το «χρυσό χαλκό» που έγινε ο τυποποιημένος όρος για τον ορείχαλκο. Στο 4ο αιώνα Π.Χ. Πλάτωνας ήξερε τα orichalkos τόσο σπάνια και σχεδόν όσο και πολύτιμα ως χρυσό και ο Πλίνιος περιγράφει το howaurichalcum είχε προέλθει από τις κυπριακές καταθέσεις μεταλλεύματος που ήταν εξαντλημένων από την ΑΓΓΕΛΙΑ του 1$ου αιώνα. Η ανάλυση φθορισμού ακτίνας X 39 πλινθωμάτων orichalcum που ανακτήθηκαν από ένα 2.600χρονο ναυάγιο από τη Σικελία τους βρήκε για να είναι ένα κράμα που έγινε με 75-80 τοις εκατό χαλκού, 15-20 τοις εκατό ψευδάργυρου και τα μικρά ποσοστά του νικελίου, του μολύβδου και του σιδήρου.

Περισσότερη εικόνα:

Περιστέρι ορείχαλκου 

Διακόσμηση ορείχαλκου-δαχτυλίδι και περιστέρι βάζων

Φραγμοί ορείχαλκου

ορυχεία χαλκού.